De Tweede Kamer ging gister met staatssecretaris Van Ooijen (VWS) en minister Weerwind (Rechtsbescherming) in gesprek over het onderdeel jeugd van de VWS begroting. In het debat werd onder andere gesproken over dyslexie, met name de eventuele overheveling van de gespecialiseerde dyslexiezorg naar het onderwijs.
De BDZA is teleurgesteld over het gebrek aan nuance in het politieke debat over zorg van kinderen met ernstige dyslexie. Het debat over dyslexiezorg in relatie tot goed onderwijs mag en moet natuurlijk gevoerd worden, maar wel op basis van feiten. De wetenschap is het erover eens dat er een kleine groep kinderen is die zo’n ernstige vorm heeft van dyslexie dat zij door het onderwijs zelf niet tot lezen kunnen worden gebracht. Dit is de kleine groep leerlingen die nu gespecialiseerde dyslexiezorg ontvangen (bekostigd uit de Jeugdwet). Het is niet voor niks dat er bijna 15 jaar geleden juist voor is gekozen een vangnet te creëren voor deze leerlingen. Zonder specialistische ondersteuning zijn dit de laaggeletterden van de toekomst.
Deze groep leerlingen mag niet de dupe worden van het ontbreken een heldere probleemstelling die gebaseerd is op feiten in het debat over dyslexiezorg. De dyslexiezorg is gericht op kinderen in de basisschoolleeftijd. In het debat wordt regelmatig gesproken over kinderen met een dyslexieverklaring (14% van de leerlingen in het voortgezet onderwijs). Semantisch verwarrend, maar feitelijk een totaal andere groep kinderen. Zowel wat betreft leeftijd (voortgezet onderwijs) als wat betreft problematiek. Het is dus ook niet zo dat het overhevelen van de verantwoordelijkheid voor ernstige dyslexiezorg naar het onderwijs het grote aantallen dyslexieverklaringen in het voortgezet onderwijs zal doen verminderen. Daar is gewoon goed onderwijs voor nodig. Dat kan nu al. Een dyslexieverklaring is niet hetzelfde als een diagnose. De groep kinderen met de diagnose Ernstige Dyslexie, is een aanzienlijk kleiner.
De staatssecretaris gaf aan dat het onderwerp dyslexie in de Hervormingsagenda Jeugd zal worden meegenomen. Daarna zal het kabinet een reactie geven op het Oberon rapport over de eventuele overheveling van de dyslexiezorg naar het onderwijs. Wij hopen dat de Tweede Kamer en staatssecretaris van Ooijen ook oog heeft voor de groep leerlingen met Ernstige Dyslexie en hen niet tussen wal en schip laat stranden. Het is onwenselijk dat deze leerlingen straks onnodig laaggeletterd van school gaan.
